صبر

وَالْعَصْرِ (1) 

سوگند به زمان

إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ (2) 

بی تردید انسان در زیان کاری بزرگی است؛

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ تَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (3) 

مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و یکدیگر را به حق توصیه نموده و به شکیبایی سفارش کرده اند.

خداوندا....

معترفم که زیانکارم.... زیانکاری که در چنته اش جز امید به رحمتت چیزی ندارد....

زیانکاری که نه ایمانی نجات بخش دارد و نه عملی درخور شانت....

دلبریده از روزگارم و دلتنگ آغوشت... 

لحظه ای نمیشود که بی تو باشم و آرام گیرم...

به راستی که دورشدگان از تو لایق بی قراری و ترس از فردا اند....

اهدنا الصراط المستقیم یا رب العالمین.....