دیشب خواب عجیب و شیرینی دیدم
در فضای ملیحی صدای زیبایی میآمد که آیه ای را تلاوت میکرد:
«يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ»
نیمه شب بود و بیدار شدم، به جست و جوی این آیه در اینترنت برای یافتن معنی آن پرداختم
آیه 9 سوره مبارکه طارق بود
معنی اش آمد....
آن روز كه رازها همه فاش می شود...
عجیب بود... تمام فکرم را درگیر کرد... فضای دلنشینی را درک کردم و برایم ترسناک نبود ولی ابتدا به اعمال خودم فکر کردم... از بسیاری از آنها شرمنده بودم و از برخی شان خشنود...
دو دسته هستند که با این آیه روبرو خواهند شد:
دسته ای که رازهایشان رسوا کننده آنان است... همه ما انسانها غیر از معصومین با تفاوت در شدت رسوایی در این دسته جا داریم... خیلی غم انگیز است... روزی که در برابر خالق شرمسار خواهیم شد... از آن روز به خدای مهربان و بخشنده پناه میبرم.... توبه راه حل برون رفت از این حسرت ابدی است...
و دسته ای که رازهایشان، سرفراز کننده آنان است و خوشا به حال آنان...
این آیه میتواند زندگی ها را عوض کند، سرنوشتها را تغییر دهد و نجات بخش آدمیان باشد اگر درک کنیم آن چیز را که خدایمان به ما میگوید، خدایی که سعادت دنیا و عقبای ما را خواستار است...
بدانیم که این جهان گذراست و عالم باقی، منزل و ماوای ابدی ماست، فرمان الهی را عاشقانه جست و جو و اجابت کنیم و با پیروی از راه نیکان عالم، عاقبت بخیری خویش را تضمین نماییم...
برای یوم تبلی السرائر آماده شویم... انتخاب امروز ما، تعیین خواهد کرد که فردا شرمسار در پیشگاه رب العالمین قرار می گیریم یا سربلند...
و در پایان خطاب به حضرت مادر سلام الله علیها در روزگار تلخ و عجیب دنیا دوستان، برای کمک رسانی در مسیر انتخاب همراه و همنفس:
چادرت را بتکان، روزی مارا بفرست.....
التماس دعای فراوان
